Wij fokken volgens de reglementen van de Nederlandse Sheltie Vereniging

Wij werken niet (meer) met een wachtlijst. Hebt u dus interesse in een pup van ons, houd dan onze website in de gaten.

De planning van volgende nestjes is als volgt. De geplande vaders kunnen tot het laatste moment nog veranderen:

• Perrin wordt waarschijnlijk rond het najaar van 2025 gedekt, als al haar testen goede resultaten hebben, de reu is nog niet bekend.

LEES DIT GOED VÓÓRDAT U CONTACT MET ONS OPNEEMT VOOR EEN PUP !!!

Wij willen hier graag vertellen wat voor ons belangrijk is bij het fokken van fijne, gezonde pups. Lees dit goed door en alléén als u hier volledig achter staat, mag u met ons contact opnemen voor een pup. Waarom schrijven wij dit zo stellig ? Het is jammergenoeg onze ervaring dat mensen in je gezicht ja en amen zeggen zolang ze de pup nog graag willen hebben en als die eenmaal bij hun woont, ze toch gewoon dingen doen met hun pup waar wij absoluut niet achter staan. Wij steken onze ziel en zaligheid en 24/7 ál onze energie in het fokken van een fijne kameraad voor u, dus wij vinden dat het minste wat we kunnen vragen is, dat u voor de pup zorgt zoals wij zelf zouden doen.

Enten op maat / Titeren

Wij enten al onze dieren alleen als dat nodig is, ook onze pups. Er komen gelukkig steeds meer dierenartsen die dat doen en daar achter staan, maar helaas zijn er ook nog teveel dierenartsen die u toch ervan willen overtuigen dat u de pup "gewoon" moet vaccineren. De reguliere manier van enten schiet met hagel in de hoop dat één van de entingen die normaal met 6, 9 en 12 weken worden gegeven, zal aanslaan en uw pup daadwerkelijk zal beschermen tegen een drietal ernstige besmettelijke ziektes. Het essentiële woord hierin is hoop, een reguliere vaccinatie garandeert niet dat uw dier ook daadwerkelijk beschermd is. Er komt zelfs steeds meer bewijs dat entingen niet aanslaan als de bescherming van de moeder nog hoog is. U kunt dus een jaar lang rondlopen, tot de volgende schot hagel vaccinatie, zonder dat uw dier beschermd is.

Gelukkig bestaat er tegenwoordig een methode om wèl zekerheid te krijgen dat uw dier beschermd is, zonder het immuunsysteem van de pup/hond zwaarder te belasten dan nodig is. Dat is het enten op maat. Met deze methode wordt aan de hand van een druppel bloed gemeten hoe het met de bescherming van uw dier gesteld is, dat heet een titerbepaling. Als de pup met name de eerste 2 dagen van zijn leven normaal bij de moeder heeft gedronken, heeft hij daarmee zoveel antistoffen meegekregen, dat hij op de leeftijd van 6 weken nog voldoende beschermd is en soms zelfs met 9 weken nog.

Wij laten onze pups op de leeftijd van 6 weken titeren. Aan de hand van deze titerbepaling, wordt de pup al dan niet gevaccineerd. In beide gevallen dient de titerbepaling met zo'n 9 weken leeftijd herhaald te worden. Als de pup wèl gevaccineerd is met 6 weken, wordt met 9 weken bepaald of die enting is aangeslagen. Als de pup niet gevaccineerd is met 6 weken wordt bepaald of de bescherming die hij van de moeder heeft meegekregen, inmiddels wel voldoende gedaald is om de enting aan te laten slaan. Na deze enting volgt dan nog een controle-titer om te zien of de enting inderdaad is aangeslagen en de pup beschermd is. Vervolgens wordt de pup als hij een jaar oud is, weer getiterd en meestal dan voor 3 jaar beschermd verklaard. Dat betekent dus dat één enkele vaccinatie voldoende bescherming kan bieden voor 4 jaar !!! En vaak zelfs nóg langer. Vergelijk dat maar eens met de mens, die in als baby wordt gevaccineerd tegen een aantal ernstige ziekten en dan voor zijn leven lang beschermd is.

Als u bij ons een pup koopt verwachten wij dat u achter onze manier van enten op maat staat en zich niet door uw reguliere dierenarts laat overtuigen de pup toch op de oude schot-hagel manier te laten vaccineren. Wij geven u dit hele verhaal nog eens op papier mee, zodat u het aan uw eigen dierenarts kunt laten lezen en zoeken een dierenarts bij u in de buurt die titert. U hoeft niet helemaal naar deze dierenarts over te stappen. Wij gaan ook naar een andere dierenarts dan onze reguliere, alleen voor het titeren. Om u te belonen voor het titeren, is de eerste (controle)titer op onze kosten. Het is voor ons erg belangrijk dat u hier volledig achter staat.

(Vroege) Castratie / Sterilisatie

Het is heel lang gebruikelijk geweest dat dieren waar niet mee gefokt werd, standaard gecastreerd werden (bij teven is het ook castratie, maar wordt het sterilisatie genoemd in de volksmond). Er zijn helaas nog steeds veel dierenartsen die bij de eerste afspraak al beginnen over castratie met 6 maanden. Helaas blijkt een dergelijke vroege castratie veel meer nadelen te hebben dan voordelen. Kijk maar eens op deze site waar alle voor- en nadelen goed zijn beschreven.

Natuurlijk kunnen we ons voorstellen dat er redenen kunnen zijn om een hond te castreren. Echter bij de Sheltie zijn veel van die redenen niet van toepassing. Sheltie reutjes vertonen hoogst zelden dusdanig hormoongerelateerde agressie, dat ze daarom gecastreerd zouden moeten worden. Sheltie teven zijn zo enorm schoon op zichzelf, dat je tijdens de loopsheid hooguit eens een heel klein druppeltje bloed vindt, wat ze dan meestal nog zelf oplikken voordat je tijd hebt om het schoon te maken. Bovendien zullen maar heel weinig Sheltie teven zelf op zoek gaan naar een partner, zodat ze bijna de hele loopsheid gewoon los kunnen lopen, met uitzondering van de paar dagen dat ze dekrijp zijn. Het grootste nadeel van castratie van een Sheltie is het vachtonderhoud. De vachten gaan soort van ontploffen na castratie, de haren worden veel zachter en dikker, waardoor het vachtonderhoud bijzonder moeilijk wordt. Onderschat dat nadeel alsjeblieft niet, wij laten om die reden zelfs teven die met "pensioen" zijn, niet castreren.

Ook voor (vroege) castratie vinden wij het dus belangrijk dat u zich niet laat ompraten door uw reguliere, conservatieve dierenarts. Sowieso hebben honden hun geslachtshormonen hard nodig om zowel fysiek als mentaal op te groeien tot een fijne, stabiele en gezonde kameraad. Natuurlijk zou je ze in de puberteit weleens achter het behang willen plakken, maar de hormoonpiek die tijdens de puberteit optreedt, zwakt weer af als hij volwassen wordt. Mocht u als de hond 2 jaar is, hem of haar toch willen castreren, ondanks de nadelen, dan is dat natuurlijk prima. Maar uw garantie vervalt als u de hond vóór de leeftijd van 2 jaar laat castreren.

Show Kwalificaties

Tijdens tentoonstellingen kan een hond de volgende kwalificaties toebedeeld krijgen:

• Uitmuntend: De kwalificatie "uitmuntend" mag slechts worden toegekend aan die honden, die zodanig aan de standaard van hun ras voldoen, dat een geringe afwijking of een kleine fout het ideale rasbeeld niet stoort.
• Zeer Goed: De kwalificatie "zeer goed" mag worden toegekend aan honden, die in het algemeen aan de standaard van hun ras voldoen. Door enkele onvolkomenheden, die het ideale rasbeeld storen, kunnen zij niet in aanmerking komen voor de kwalificatie "uitmuntend".
• Goed: De kwalificatie "goed" wordt toegekend aan honden die nog wel aan de standaard van hun ras voldoen, maar door meerderde afwijkingen, die het ideale rasbeeld duidelijk storen of door een ernstige fout, kunnen zij niet in aanmerking komen voor de kwalificatie "zeer goed".
• Matig: De kwalificatie "matig" wordt toegekend aan honden, die in te geringe mate aan de standaard van hun ras voldoen en aan honden die door een zeer ernstige fout niet voor een hogere kwalificatie in aanmerking komen.
• Diskwalificatie: Diskwalificatie kan alleen geschieden op grond van de in de standaard genoemde voorwaarden. Honden die niet aan de standaard van hun ras voldoen, komen niet voor de toekenning van een kwalificatie in aanmerking.

CAC: Certificat d"Apitude au Championnat is de kampioenschapsprijs die beschikbaar gesteld word aan de beste reu en beste teef van elk ras, mits deze honden een "U" behaalden. De titel kampioen wordt gegeven aan de hond, die vier van deze kampioens prijzen heeft behaald onder minstens twee verschillende keurmeesters op minstens drie verschillende tijdstippen. De titel kampioen wordt toegekend als de hond bij het behalen van zijn laatste kampioensprijs minstens 27 maanden is.

CACIB: Certificat d'Apitude au Championate International de Beaute is het certificaat van de F.C.I, dat beschikbaar wordt gesteld op internationale tentoonstellingen, zowel aan de beste reu als aan de beste teef, mits deze een "U" behaalden en ingeschreven waren in de openklasse of kampioensklasse en mits zij 15 maanden of ouder zijn. De titel Internationaal Schoonheidskampioen wordt verkregen, indien de hond in minstens drie verschillende landen, waaronder het land van vestiging, onder minstens drie verschillende keurmeesters, vier certificaten heeft behaald.

Oogonderzoeken

Bij de Sheltie komt een aantal erfelijke oogafwijkingen met enige regelmaat voor en daarom worden pups voordat ze naar de nieuwe eigenaars gaan en de ouderdieren voordat een dekking plaatsvindt, onderzocht op deze oogafwijkingen. De oogonderzoeken worden uitgevoerd door een specialist die is aangesloten bij de European College of Veterinary Ophthalmologists (ECVO). Dit kan dus niet zomaar de eigen dierenarts doen. De oogspecialist onderzoekt de ogen op verschillende afwijkingen, o.a.:

• CEA (Collie Eye Anomaly), voor deze afwijking is ook een genetische test beschikbaar, zie de site van de Nederlandse Sheltie Vereniging (NSV) voor meer informatie over deze afwijking.
• PRA (Progressieve Retina Atrofie). Zoals de naam al aangeeft is deze ziekte progressief, oftewel verergert naarmate het dier ouder wordt en het kan blindheid veroorzaken. Om die reden moeten fokdieren binnen twee jaar vóór de dekking worden onderzocht op de oogafwijkingen. Deze afwijking komt in Nederland weinig voor, maar in andere landen wel. En aangezien de Nederlandse fokkers af en toe ook nieuwe lijnen uit het buitenland halen, blijven we wel alert controleren op deze afwijking. Ook over PRA staat meer informatie op de site van de NSV. Helaas is hier nog geen DNA test voor en we kunnen dus niet voorkomen dat twee dragers van deze afwijking gecombineerd worden.
• Distichiasis, bij ongeveer 30% van de Nederlandse Shelties komt deze afwijking in meer of mindere mate voor. Het zijn ooghaartjes die groeien op de binnenste ooglidrand. Op een normale ooglidrand groeien er geen haren bij de hond. Er zijn 2 verschillende soorten haren die kunnen voorkomen. Zachte haren, deze liggen meestal in de traanfilm en veroorzaken geen letsels. Harde haren daarentegen geven verhoogde traanvloei, zelfs beschadiging van het hoornvlies is mogelijk. Ook kunnen aangetaste honden gaan knijpen met de oogleden met uiteindelijk spastisch entropion tot gevolg. Het voelt of er continu zand in je ogen zit, de afwijking komt bij mensen ook voor. Distichiën worden als erfelijk beschouwd maar hoe het precies overerft is nog niet bekend. Aangeraden wordt om aangetaste dieren uit de fok te weren. Het lastige is, dat er in Nederland maar heel weinig reuen zijn die geen Distichiasis hebben en in Duitsland wordt er pas vanaf 6 haartjes van Distichiasis gesproken. Op de site van de Raad van Beheer is een database van alle oogonderzoeken beschikbaar: Gezondheidsonderzoeken Online

Heupdysplasie onderzoek

Heupdysplasie (HD) is een door erfelijke factoren en uitwendige invloeden bepaalde ontwikkelingsstoornis van de heupgewrichten. Omgevingsfactoren kunnen de ernst en het tijdstip van optreden van heupdysplasie beïnvloeden. Een te energierijke voeding bevordert het ontstaan van heupdysplasie door een te snelle groei en overgewicht. Ook onevenwichtige belasting van de hond (bijvoorbeeld door traplopen, springen en fietsen op te jonge leeftijd) zal de heupdysplasie verergeren. Bij de beoordeling van HD-foto wordt gelet op de vorm van de heupkommen en de heupkoppen, de diepte van de heupkommen, de aansluiting van de heupkoppen in de heupkommen, en de aanwezigheid van botwoekeringen langs de randen van de heupgewrichten. Zie voor meer informatie deze site
Op de foto's staat het HD onderzoek van Rishon. Ook de HD-foto's moeten door een, door de Raad van Beheer erkende specialist worden gemaakt. Daarvoor moet de hond in rugligging worden gelegd en de heupen naar buiten gedraaid. De meeste specialisten dienen de hond een roesje toe, zodat ze in die positie goed stil blijven liggen voor de foto's.
De mogelijke kwalificaties zijn:

• HD-A betekent dat de hond röntgenologisch vrij is van heupdysplasie, wat echter niet betekent dat de hond geen "drager" van de afwijking kan zijn.
• HD B (=overgangsvorm) betekent dat op de röntgenfoto's geringe veranderingen zijn gevonden, die weliswaar toegeschreven moeten worden aan heupdysplasie, maar waaraan in het kader van de fokkerij geen direkte betekenis kan worden toegekend.
• De aanduiding HD C (=licht positief) en HD D (=positief) betekent dat bij de hond duidelijke veranderingen, passend in het ziektebeeld van HD zijn gevonden.
• Wanneer de heupgewrichten ernstig misvormd zijn wordt dit aangegeven met HD E (=positief in optima forma).

MDR1

Bij de normale gezonde hond worden het hersenweefsel en het centrale zenuwstelsel beschermd tegen de hoge concentraties van giftige stoffen (zoals geneesmiddelen) die in de bloedbaan circuleren. Het "Multidrug Resistance gen 1" (het MDR1 gen) is verantwoordelijk voor het goed functioneren van de bloed-hersen barrière bij de hond (en de mens). Het is heel belangrijk dat bepaalde stoffen niet in de hersenen komen, of wanneer ze erin komen er ook weer uit kunnen. Wanneer de genmutatie MDR1 aanwezig is, kunnen bepaalde stoffen in de hersenen zich ophopen en zo leiden tot een aantal klachten die allemaal te maken hebben met een teveel aan stoffen in de hersenen. Speekselen, braken, diarree, toevallen met spierkrampen, bewusteloosheid, hele lage hartslag, lage lichaamstemperatuur en zelfs overlijden. Bij een hond met de MRD1 genmutatie moet men dus altijd opletten welk soort geneesmiddelen, narcosestoffen en ongediertebestrijdingsstoffen men gebruikt.
Er bestaat een genetische test voor het MDR1-gen. De mogelijke uitslagen zijn:

• Vrij: 2 normale allelen, geen overgevoeligheid voor risico-middelen
• Drager (heterozygoot): 1 normaal allel en 1 defect allel, variabele maar minder ernstige gevoeligheid voor de risico-middelen
• Lijder (homozygoot): 2 defecte allelen, hoge mate van overgevoeligheid voor de risico-middelen

Schofthoogte

De Sheltie heeft een schofthoogte (hoogte gemeten vanaf de grond bij de voorpoten tot aan de ruggengraat tussen de schouders) van 35,5 voor de teefjes tot 37 centimeter voor de reutjes, met een marge van 2,5 cm naar boven en naar beneden. Er zijn Shelties die aanmerkelijk groter zijn, er zijn immers vroeger Collies gebruikt voor de opbouw van het ras, maar deze zijn niet minder raszuiver. Er mag ook gewoon mee gefokt worden, mits ze minimaal een G = Goed op een tentoonstelling hebben behaald.